Machtig maassessie in de mooie Meimaand van 2006 
   

Het is mei geworden en de scholen hebben meivakantie, dus ook de onderwijzers. Ik mag me een van de gelukkigen prijzen.

Mijn vrouw gaat met een vriendin op vakantie naar Portugal voor drie dagen. Logischerwijze plan ik dus een maassessie.

Ik ga een dag voorvoeren en de drie daarop volgende dagen vis ik.

Ik blijf niet overnachten maar rijd ’s morgens gewoon op en tegen de namiddag weer af. Ik moet immers vrouwliefs’ poezen verzorgen.

 

Op dinsdag de 2e mei 2006 ga ik om twee uur ’s middags anderhalve kilo 24mm boilies van eigen merk voeren in de Maas. Ik verdeel deze over een plek aan de kant en een stuk de stroming in, in waaiervorm. Deze voer ik met de cobra “joker” (25mm).

 

Ik zie nog een te gek stuk oude boon van drie meter liggen. Deze is daar aangespoeld. Ik stop hem in de kofferbak van mijn Polo. Hij is bedoel voor het poezenverblijf van vrouwliefs” poezels, zodat die wat te klimmen hebben. Het ding steekt uit de kofferbak en zo ga ik over de autobaan naar huis. Wel een beetje gek om daar 42 kilometer mee te rijden, maar ja... Je moet toch wat..

 

Het is woensdagmorgen 3 mei. Mijn vrouw heeft de vlucht van 7.15u naar Lissabon. Dit betekent dat ze twee uur van tevoren moet inchecken in Brussel (vliegveld Zaventem). Ik moet er dus vroeg uit. Het is een uur rijden van thuis uit, en dus ook een uur terug.

Al met al ben ik om 8.10 uur weer thuis en is de vlucht inmiddels vertrokken.

Ik laad mijn spullen, die natuurlijk al klaarstaan, in. Ik rijd nog even langs de bakker  in mijn visserskloffie en haal daar twee stokbroodjes gezond. Een voor ’s morgens, een voor ’s middags. Ik had geen zin om  nog boterhammen te smeren, dat zou nog meer vistijd kosten.

 

Snel de autobaan op en gas…en zoals altijd, opletten voor flitskasten. Het is vervolgens 9.45u als ik mijn hengels ingegooid heb en alles in gereedheid is. Ik vis op deze stek met drie hengels, en heb 20 boilies per hengel gevoerd. Als dit een beet op levert zal ik bijvoeren.

Ik laat me het eerste broodje gezond smaken en samen met een blikje sinas smaakt dit behoorlijk. 

 

 

NA bijna een uur (10.40u) krijg ik een rustige beet op mijn rechter hengel. Ik neem de hengel op en geef een rustige tik (ik sla nooit echt aan). Een dikke brasem  heeft zich aan de 24mm boilie “opgehangen”.

 

Nou, Fish On!! Ingooien en bijvoeren dus, ook na brasem of welk soort beet ook, voer ik bij.

Ik haal de thermometer uit het water en zie dat deze 14 oC aangeeft.

De wind komt van links (vraag me niet welke richting), dit is vaker goed gebleken. Het zonnetje schijnt al lekker en het wordt een fijn temperatuurtje vandaag. Al merk ik daar nog weinig van want ik zit in de schaduw onder “mijn” boom.

Inmiddels krijg ik een sms binnen,..vrouwlief is veilig geland in Lissabon. Goed voor de gemoedrust.

 

OM tien voor twaalf krijg ik een “terugzakker” op de stek langs de kant. Voordat ik van de bedchair ben, resulteert deze al in een run. Na een dril van een dikke tien minuten, waarin de lijn ook nog onder water vasthing en ergens lang schuurde, kan ik de schubkarper landen. Hij meet 84 cm en is 18 (nederlandse) ponden zwaar. Na enkele foto’s met de zelfontspanner gaat de karper terug de Maas in.

 

 

 

De lijn van deze hengel is aardig beschadigd van het vasthangen. De eerste meters verwijder ik van de spoel en knoop de montage opnieuw .

Ik controleer alle hengels en gooi ze dus opnieuw in. Ook na deze vis voer ik bij. Weer 20 boilies per hengel.

 

Het is inmiddels bijna een uur, tijd voor mijn tweede broodje. Dit is al enigszins “slappe hap” geworden. Die Sla en tomaat houden zich dus niet al te lang. Het smaakt echter nog steeds goed. Tenminste voor een karpervisser dan.

 

Na de lunch ga ik een dutje doen. Ik was er immers al erg vroeg uit vanmorgen (3.30u in verband met de rit naar Brussel en het twee uur van tevoren inchecken van mijn vrouw).

 

OM 16.20u wordt ik wakker door een run. Alweer de hengel aan kant. De vis zwemt al bijna halverwege als ik met mijn slaapdronken kop aantik. De karper voelt goed aan. Hij neemt goede runs maar vecht tegelijk ook loom, op gewicht. Deze gaat over de 10 kilo, dat weet ik zeker.

De dril verloopt verder vlekkeloos en ik kan de vis goed landen. Het is een spiegelkarper. 87 cm en 26 pond/2 ons. Ook nu weer foto’s met zelfontspanner, en terug de maas in met die bak.

 

 

De  eerste 20-ponder van 2006 is hiermee binnen.

De lijn is nog helemaal in orde, en hoeft dus niet vervangen te worden. Een nieuwe boilie en go..

Ik voer nogmaals bij.

 

Ik vis nog een uur en ga dan om 17.45 opruimen. Tijd om te eten en de poezenbeesten te verzorgen. De resterende boilies verdeel ik over de stek. Voeren voor morgen dus.

 

Donderdag 4 mei.Vandaag kan ik wel op tijd op de stek zijn. Ik heb gisteravond nog boterhammen gesmeerd voor het naar bed gaan. Ik hoef vandaag dus alleen een kop koffie te drinken, mijn boilies en boterhammen te pakken en te vertrekken. Oh ja, en een Bounty, nee twee, want gisteren was ik die in de haast vergeten. Ik moet immers ook wat te snoepen hebben.

 

Als ik om 7.10u op de stek aankom, loopt er een fazantenhaan rond te scharrelen, als ie me ziet is ie direct weg.

Een mooi gezicht zoiets. Vissen is dus inderdaad meer dan vangen.

 

Op dezelfde manier als gisteren, zet ik alles op en voer ik mijn stek aan. Om 7.45u ligt alles klaar voor actie.

Na een uur begin ik aan mijn boterhammen en daarna doe ik de ogen weer even dicht voor een dutje.

 

Na een tijdje wordt ik wakker van wat gepiep. Er hangt rotzooi in mijn lijn en  de slipafstelling houdt de druk niet meer.

Ik haal op en verwijder de rotzooi waarna ik opnieuw ingooi. Bij de andere hengel die een eindje de stroming in ligt, doe ik hetzelfde, want daar hangt ook zooi in. Je weet wel, die groene draadjes die zich zo lekker verzamelen en ophopen. Waar je van die groene vingers van krijgt,..mmm

 

 

 

Het valt me vervolgens op dat de wind gedraaid is, hij komt nu niet meer van links maar van rechts/schuin achter. Vandaar zeker nog steeds geen activiteiten van welke vis dan ook.  Het is al elf uur en nog niets gezien. Ook geen springende witvis of iets dergelijks.

 

Na de boterhammenlunch van twaalf uur komt het langzaam in me op om de pijp aan Maarten te geven, of te wel deze dag af te breken en naar huis te gaan.

Tegen de tijd dat ik besluit nog een uur te blijven zitten, ik het om half een dan toch raak. Ik krijg een run op de middelste hengel.

Na de tik geeft de vis gas. Echter na enkele tientallen meters knapt de lijn, zonder boe of bah. Ik heb geen extra druk uitgevoerd, geen “geschuur” gevoeld of wat dan ook, gewoon, pets.

Ik begrijp er niets van. Ook aan het eindje dat ik terug krijg is geen rafeling of whatever te zien.

Balen, een vis kwijt.

 

Nieuwe rig/lood erop, bijvoeren en verder vissen.

 

Precies een uur later krijg ik nog een beet. Hij gaat er goed vandoor. De beet lijkt op die van een karper, maar bij de aanslag is het direct duidelijk. Kopvoorn.

Deze heeft een lengte van 55 cm. Leuk voor de feeder, maar nu even niet.

Na nog een uur vissen, maar nu weer zonder beet houd ik het voor gezien. De karper is wat mij betreft op non actief vandaan.

Ik ga naar huis, rijd nog even langs de Gamma en doe thuis nog enkele huishoudelijke klusjes. ’s Avonds ben ook ik 2 minuten stil i.v.m de dodenherdenking.

 

Ik neem me voor, om morgen nog iets eerder dan vandaag te vertrekken en zet de wekker dus een uur eerder voor de vrijdag. Vijf uur zal die me wekken.

 

 

 

Vrijdag 5 mei. Bevrijdingsdag.

Om zes uur ben ik op de stek en begin ik met opbouwen. Ik hoor ook nu weer de Fazantenhaan maar ik zie hem niet. Pieeww…daar gaat de ijsvogel. Nog zo’n mooi diertje.

 

Het is 6.35u als alles in gereedheid is. Omdat dit de laatste dag op de stek is, voer ik nu geen 20 maar, 10 boilies per hengel. Ik hoef de stek immers niet meer van veel voer te voorzien. Alle karpers die nu komen vreten moeten eigenlijk gevangen worden. Evert Aalten noemt dit het “afromen” van een stek. De wind staat weer zoals woensdag, van links.

 

 

Ik zit goed en wel op mijn bedchair als ik een terugzakker krijg op de hengel langs de kant, alweer die. Ik spring op en tik aan. Karper…

Die was er wel heel snel bij, maar ik heb dit vaker meegemaakt hoor, dus het verbaasd me niet echt.

 

De vis blijft kort onder de kant vechten, het is niet alsof hij niet beseft dat hij gehaakt is. Binnen vijf minuten ligt hij in het net.

Hij heeft niet eens een echte run genomen.

 

 

Het is een schubkaper van 82 cm en 24 pond/2ons. Mijn ritueel kennen jullie  inmiddels, dus ik zeg voor het laatst……. zelfontspanner.

 

Een mooi begin van de dag zeg, meteen een 20 ponder binnen. En dat binnen een kwartier.

Ingooien en 10 boilies erachteraan. Tijd voor een boterham, en een bounty, (ja ook vandaag) op de vroege morgen om het te vieren.

 

7.45u nog geen heel uur later, run…..Nu op een van de hengels verder in de stroming. Na een wat nerveuze strijd en flitsende runs weet ik dat dit geen monster is maar wel een karper.

De schubkarper is 78 cm en weegt 17 pond.

 

 

Net nadat ik opnieuw ingooi hoor ik weer de roep van de Fazant. Boven over het talud loopt hij langs. Aangezien de camera nog opstaat voor de foto van de karper probeer ik snel of ik een foto van de Fazant kan maken, maar als ik boven op het talud ben, is ie alweer weg. Jammer.

 

Om 9.00u krijg ik een tip op de rechter hengeltop, dezelfde hengel als net.

Nog geen 3 seconden later runt de vis. Ik tik aan en voel veel gespartel. Dit moet een hele grote kopvoorn zijn.

Na enkele meters echter blijkt het toch karper. Weliswaar geen grote.

Maar een van de kleinste die ik ooit op de maas gevangen heb. 63 cm en 4,5 kilo, oftewel 9 pond.

 

 

 

Nadat het een tijdje stil is geweest probeer ik even wat anders. Onder een  aangespoelde plank vind ik twee dikke wormen. Je mag daar wel niet mee vissen in mei, maar ja met 3 hengels vissen mag ook niet.

Ik hang de twee wormen op een gewone onderlijn op de middelste hengel en gooi in. Gewoon effe wat klooien, je weet maar nooit.

Piep pieep…een Sms, vrouwlief heeft de koffers ingepakt. Ze gaan nog met een rondrit door Lissabon en zullen vanmiddag met de bus terug gaan naar het vliegveld. Ze hebben vanavond te vlucht terug.

 

Na tien minuten is het al raak en vang ik een brasempje (+/- 35 cm)

De wormen zijn gekild en niets meer waard aan de haak.

Dus boilierig weer eraan en tien boilies erbij, er liggen immers nog steeds brasems op de stek.

 

Het is 12.10 u als de rechterhengel opnieuw gaat. Deze gaat goed de maas af, met de stroming mee. Na deze eerste felle run is de vis echter snelt terug te draaien. Hij helpt er zelfs bij door mee tegen de stroom in te zwemmen. Na nog een run kan ik hem goed afstoppen en landen. 77 cm en 16 pond/4 ons. Schubkarper.

 

 

Na deze karper begint me het idee te bekruipen dat ik misschien wel een sessieverslag kan maken voor carpvision, en daarmee ook een begin kan maken voor mijn tweede verzamelboekwerk van mijn  visverhalen.

 

 

 

Na alledrie de hengels nog eens ververst en bijgevoerd te hebben, begin  ik aan mijn middaglunch, boterhammen met kaas, en een blikje sinas, wat anders.

 

Om 13.45u de volgende run dient zich aan. Wow wat een massieve weerstand aan de ander kant van de lijn zeg. Deze gaat over de 10 kilo, zekers.

Wat een logge vis,.. alleen maar stug lijn nemen en hangend zwemmen. Hij gooit gewoon zijn gewicht in de strijd. Na tien minuten zie ik een gouden schemering. Maar wel een korte/kleine schemering.

 

Ik geloof dat ik me vergis. Dit is geen monster.

 

Na nog enkele ogenblikken kan ik de vis landen. Maar wat een “sjiek” dier is dit zeg. Bijna net zo hoog als dat ie lang is.

 

 

Een vis die nog weleens zou kunnen uitgroeien tot een vette veertig ponder. Ik zal de foto’s goed bewaren, zodat als ie later in een blad komt te staan, ik kan laten zien dat ik hem als “kleintje “ook al eens heb gevangen.

68 cm !! en 19 pond!! Hou hem maar eens in gedachten.

 

Het is me het dagje wel zeg, nog geen 14.00u en al vijf Maaskarpers en een brasem.

Bijvoeren en doorvissen. Ik zie nog enkele witvissen springen en besluit daarna mijn ogen nog even te sluiten voor een middagdutje, het was vanmorgen immers best vroeg.

 

 

Ik word om 15.55u wreed in mijn dutje verstoord door een gillende micron. De middelste hengel is aan het runnen. Ik sla aan en val verdorie op mijn gat, zo duf ben ik. (Is me overigens ook al vaker gebeurd.)

Deze voelt als beste van de hele dag aan. Hij gaat tegen de stroming in en richting midden van de Maas. Een krachtpatser die vastberaden doorzwemt. Het is een fantastisch gevecht tussen de vis, het materiaal en mij. Mijn pols begint te trekken en te tintelen. De vele vissen en het voeren met de cobrastick , van drie dagen, beginnen door te werken in mijn arm. Gelukkig heb ik de vis, een spiegelkarper, na zo’n 12 minuten in het net. Hij meet 83 cm en weegt 13 kilo en drie ons. Weer een 26 ponder dus.

 

            

 

Ik zet de vis vervolgens netjes terug en was de onthaakmat af. Over een kleine twee uurtje ruim ik toch op.

 

Ik gooi opnieuw in met alledrie de hengels en voer overal nog wat bij. Misschien kan er nog eentje vanaf, Greedy pig, shame on you..

 

Een kwartier na deze vis echter, merk ik op dat de wind draait.

Of het hier aan ligt weet ik niet, maar ik krijg tot zes uur geen beet meer. De tijd om op te ruimen. Ik neem nog een foto van de hengels, om de sfeer nog even vast te leggen en ruim hierna op. Het is mooi geweest.

 

 

Machtige Maassessie in de mooie meimaand, tenminste, zo mag je dat wel noemen vind ik. Drie dagen gevist, en 8 maaskarpers gevangen. Eentje verspeeld door lijnbreuk. Twee brasems en een mooie kopvoorn van 55 cm als bijvangsten. Ik heb het ooit eerder meegemaakt dat ik 6 karpers op de maas ving op een dag, dat is dus een evenaring van mijn “aantal record”.  

Van de acht gevangen karpers waren er drie boven de 20 pond, te weten 24,2 ,..26,2 en 26,3.

De kleine spiegel/leder van 19 pond is een van mijn mooiste vangsten.

 

 

Deze karpers brengen me in 2006 op een totaal van 12 karpers.  

Met vriendelijke groet

Rene Kamps